banner440

banner445

BİST
4.854,16
ALTIN
1.043,73
DOLAR
18,62
STERLİN
22,41
EURO
19,31

Yaklaşık 15 gün önce İzmit‘te aynı günde ve hemen hemen aynı noktada iki öğrenci kendilerini trenin altına atarak canlarına kıydı.

Bu iki genci intihara götüren nedenler neydi? Bunu bilemiyorum.

Fakat bu durumu çok sıradan ve bireysel bir tercih olarak görmemiz mümkün mü?

Sözünü ettiğimiz iki öğrenciyi hangi faktörler ölüme itti?

Bana göre bu iki cinayetin suç ortakları; eğitim sisteminden ekonomik dengesizliklere kadar geniş bir yelpazeye dağılıyor. 

Adına ister `intihar‘, isterseniz `cinayet‘ deyin, her iki ölüm vakasını sıradan bir cana kıyma olayı diye geçiştirmememiz gerekir.

Aksi halde derin ekonomik eşitsizliklerle beslenen bu yarayı göremeyiz.

Bir de olayın depresyon tarafı var tabi.

Uzmanlar, her yaşta ve her mevsimde görülebilen depresyonun, kış aylarında gelişen bir tipi bulunduğunu, bunun da melanin hormonundaki dengesizlikten kaynaklandığının altını çiziyor.

Yine uzmanlara göre depresyonun kendine özgü belirtileri var ve toplumun önemli bir kısmını, daha çok da kadınları etkiliyor.

Kişinin kendini sürekli mutsuz, keyifsiz hissetmesi, önceden zevk aldığı ve severek yaptığı etkinliklerden aynı zevki alamaması, zihninin olumsuz düşüncelerle yoğun olması ve geçmişe dair suçluluk duygularıyla geleceğe dair bir beklentisi kalmadığına dair hisleri depresyon belirtisi olarak görülüyor.

Diğer önemli belirtiler de; halsizlik, enerji kaybı, düşünceleri yoğunlaştırmada ve dikkati toplamada güçlük, unutkanlık, uyku ve iştah düzensizliği, cinsel ilgide azalma, çabuk öfkelenme, tahammülsüzlük, bedensel hastalıkların ortaya çıkması ya da var olanların şiddetlenmesi, ölme isteği ve intihar girişimleri.

Bu belirtileri bünyesinde taşıyan kişilerin hemen bir uzmana görünmesi gerekiyor.

Dolayısıyla özellikle anne ve babalara çok büyük iş düşüyor.

Dikkatli bir anne ve baba çocuğunun ruh halini kolaylıkla çözebilir.

Tedbirli davranıldığında da canına kıymayı düşünen kişilerin bile hayat dolu hale gelmeleri sağlanabilir.

Sevginin yenemeyeceği zorluk yoktur.

Anne ve babalara sesleniyorum;

Lütfen sevginizi çocuklarınızdan eksik etmeyin

Onlara arkadaş gibi davranın

Mesela sözlerini hiç kesmeden dakikalarca dinleyin

Bu basit hareket bile kendilerini iyi hissetmelerine neden olacaktır

Sevgiyle kalın..

Yorumlar
Adınız
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.

banner447

banner449