Yıl 1985.
İzmit Mehmet Ali Paşa Mahallesi'nde Gogocu tabir ettiğimiz kişiler kendi aralarında konuşurken kendilerine has bir dilleri vardı.
Argo konuşurlardı.
Bu insanlar “Ne diyorsun be oğlum” cümlesini kullandıkları maddeden dolayı ağızlarında istem dışı yuvarlanır ve ortaya “Ne diyorsun be oğlum” yerine “kısaltılmışı “ne diyon bolum” çıkardı.
Bu tarz da konuşurlardı yani.
Özellikle gençler arasında yaygındı.
O dönemlerde kimseye zararı olmayan, sadece kendi yaşamlarını ziyan eden bu insanların kendilerine has bu konuşmalarını herkes taklit ederdi.
Mahalle kızlarına yan gözle bakmayan, kimsenin çoluk çocuğuna göz dikmeyen, kimsenin parasını pulunu gasp etmeyen bu gençler kendi aralarında konuştuğu bu argoca kelimeler zamanla kulaktan kulağa dilden dile yayıldı.
Benim ergenlik ve gençlik dönemlerinde bu tür muhabbetleri nur içinde yatsın Geveze, Sarı v.s. lakaplı kişilerin kendilerinden bizzat dinlerdik ama asla kendimiz böyle bir dil kullanmazdık.
“Ne diyon bolum” cümlesi genelde arkadaşının söylediği anlattığı bir olaya inanmayıp verdiği hayret cümlesiydi.
Bir de genelde kavgaya başlamadan önce kızmak için kullanılan cümleydi.
Ya da (şimdilerde “kimsin sen” gibi.) aklıma bir başka gelen en meşhur cümle ise “işin harbiyatında derin mevzular var bulum” bu cümle aşık olduğunun bir ifadesiydi.
Açıkça “bir kızı seviyorum ya da aşığım” diyemezlerdi.
İzmitçe değil, tamamen argocadır.
İşte bugün İzmitçe diye çok meşhur olmuş “BOLUM” kelimesinin gerçek hikâyesi budur.
Nokta.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
.png)
NE OLDU BİZE?
Gün geçmiyor ki Kocaeli’nde cinayet haberleri okumayalım.
Kocaelinde geçtiğimiz gün inanılmaz bir olay yaşandı.
Son 24 saat içinde 7 kişi vuruldu.
Bu da yetmiyormuş gibi Kocaeli'nin Körfez ilçesinde kız meselesi yüzünden çıkan kavgada bıçaklanan 19 yaşındaki genç, kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti.
İşte sık sık bu gibi haberleri görmeye-okumaya başladık.
Dün de Dilovası, Gebze ve Darıca’daki peş peşe bu vurulma haberleri gelince bu insanlara neler oluyor? Dedim.
Haberi okuduğumda kasten yaralama, uyuşturucu kullanma, kişiyi hürriyetinden mahsur bırakma, gasp, hırsızlık ve tehdit gibi birçok suçtan sabıkası olan kişilerin bu işlere karıştığını görmek insanları tedirgin ediyor.
Artık kimsenin kimseye tahammülü kalmadı.
Bir de işsizlik ve geçimsizlik insanları daha da agresif yapıyor.
İnsanlar en küçük meselede dahi silaha sarılıyor.
Piyasa da silah peynir ekmek gibi satılıyor.
Herkes alıyor.
Herhalde bir tek ben almamışımdır.
Silah satışların önüne geçilmesi lazım.
Yakında yoksa bu tür haberleri daha çok sık duyar ve okuruz.
