Kimi zaman siyasi partilerin ilçe başkanlarına kimi zaman kentimizin iş dünyasının önemli temsilcilerine konuk oluyoruz.
Şu ana kadar Gebze, Gölcük, Karamürsel, Darıca ve Çayırova ilçelerinin nabzını tutmaya çalıştık.
Bu ilçelerden edindiğim en büyük izlenim, Gebze ile birlikte Dilovası, Darıca ve Çayırova’nın il merkezi İzmit ile hiçbir bağının kalmadığı yönünde..
Kentte birlik beraberlik yok.
Özellikle Çayırova, nüfus patlaması ile yaşanamaz ve nefes alınamaz hale gelmiş.
Çayırova’da nüfusun son 5 yılda neredeyse 2 katına çıktığını öğrendim.
Darıca’nın 170 bin kişilik bir nüfusa sahip olmasına rağmen sineması ve tiyatrosu olmadığı öğrendim..
Kocaeli’nin acı gerçeklerini öğrendim.
Darıca Kaymakamı’nın Darıca Belediyesi’nin terk ettiği çürük binada zorunlu olarak kaldığını öğrendim.
Kentin batı yakasının içler acısı durumunu öğrendim.
Gebze’den kara yolu ile Dilovası’na doğru süzülürken, ilçenin giderek kanser ovasına dönüştüğünü öğrendim, bizzat gözlerimle gördüm.
Kentin batı yakasında sağlık, eğitim hizmetleri çok zor şartlarda yapılıyor.
Kocaeli’nin batı yakasında kimlik bunalımı var.
Kentin batı yakasında gezdikçe İzmit’imizin kıymetini anladım.
İlin batı yakasında sosyal faaliyetler yok denecek kadar az.
Darıca’yı belki biraz futbol ayakta tutuyordur.
Gebze ise işçi kenti olmasına rağmen tamamen tükenmiş.
İnsanlar yoksulluk sarmalında, 2 gram ekmeğe şükretmeye zorlanmış durumda.
4 ilçede ulaşım ayrı bir karmaşa, ayrı bir başıbozukluk örneği sergiliyor.
Hadi İzmit’e uzun zamandır yatırım yapılmıyor, onu anlıyoruz.
Ama kentin batı yakasının da İzmit’ten bir farkı olmadığını gördük.
Ve gördük ki Kocaeli tükeniyor..
Özellikle 4 ilçe Kocaeli’den kopmak üzere.
Darıca, Dilovası, Çayırova ve Gebze ile İzmit arasında neredeyse hiçbir ortak bağ kalmadı.
Bir banliyo tren hattımız vardı ortak, o da kaldırıldı…
