Kapıdan içeri girdim.
Sıra numaramı aldım.
Üst kata çıktım.
Çıktım ki kafamda şimşekler çaktı.
Tam masaya, banka görevlisinin yanına oturdum.
İşlemi anlatmaya başladım.
Aklıma 2007 yılı geldi.
Hem okuyup, hem çalıştığım dönemler.
Omzumda kameram ile yağmurda, çamurda sokakları arşınladığım günler geldi aklıma !
O günlerde İş Bankası yanımdaydı.
Tesadüfen akrabalarımın biri sayesinde iletişim kanalı bulmuştum.
Ve yanılmıyorsam ya İş Bankası ya da ona bağlı olarak faaliyetlerini sürdüren bir şirketten tam 2 yıl boyunca eğitim bursu almıştım.
O burs tam 7 yıl sonra karşıma çıktı.
Bir öğrenci için bir eğitim bursu çok önemlidir.
Hele ki o burs zorluklar içerisinde kurulmuş bir bankadan geldiyse.
Hele ki o burs, savaş meydanlarında bir ülkenin kurulmasının ardından ülkenin ilk ekonomik hamlelerinden olan bir bankadan geldiyse.
O banka 1924 yılında kuruldu ve şu an tam 90 yaşında.
Düşünebiliyor musunuz ?
Mustafa Kemal Atatürk’ün kurulmasının emrini verdiği, Celal Bayar’ın isim babası olduğu banka 83 yıl sonra hem çalışma hem okuma mücadelesi içerisinde olan bir üniversite öğrencisine eğitim bursu sağlıyor.
Nereden nereye demeden edemiyoruz kendimizce.
O nedenle sadece İş Bankası’na ve onu kuranlara değil.
Kurtuluş Savaşı’nda, milli mücadele yıllarında cepheden cepheye koşan milli kahramanlarımıza vefa borcumuz var.
O yüzden daha çok çalışacağız.
Daha çok üreteceğiz.
Daha çok işadamlarımızı teşvik edeceğiz.
Daha çok ihracat yapacağız.
Daha çok Ar-Ge’ye ve yenilikçiliğe yöneleceğiz.
“İŞ”te o zaman kazanacağız…
O eğitim bursunun sağlanmasında emeği olan başta büyük önder Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere tüm gazi ve şehitlerimizi rahmet, minnet ve saygı ile bir kez daha anıyorum.
Anıyorum çünkü bizler IPHONE 6 kuyruğunda beklerken, onlar bizi izliyorlar…
